Eén van de eerste keren dat ik mevrouw A therapie gaf was bij haar thuis De therapie zou hoofdzakelijk met haar zijn, maar die keer wilde haar man me eerst even apart spreken en daarna zouden we nog een kort gesprek met z’n drieën hebben. Dat kon en ik vroeg aan mevrouw A. of ze in de tussentijd even iets op de computer op wilde zoeken. Dat was akkoord. Toen we terugkwamen was ze bijna klaar. Ik ging even aan de zijkant van het computermeubel staan en zag (wat is toeval) een longdrinkglas met cola verstopt staan. Alleen al door het verstoppen vermoedde ik dat er meer vieux dan cola in het glas zat. Ik zei niets.
Even later vroeg ik: ”zullen we beginnen?”. De plaatsen bij het zitje werden ingenomen door hen beiden. Ik wachtte even en handelde toen puur intuïtief. Ik denk ook niet dat dit advies in enig studieboek te vinden zal zijn. Ik pakte het glas achter de computer vandaan, zette het bij het passeren voor mevrouw A. neer en zei nonchalant behulpzaam: “Dit moet je niet vergeten, want je kunt niet zonder”. Meteen daarna: “Oké, zullen we beginnen?”
Hoe het afliep? Eigenlijk heel bijzonder. Toen we de sessie met zijn tweeën, zoals afgesproken, voortzetten kwam mevrouw A. terug op het voorval met het glas. Ze zei: “Ik heb me nog nooit zo door de grond voelen zakken, nu wil ik er echt vanaf.” Ik stelde voor om medicatie aan de huisarts te vragen waarvan zij misselijk zou worden als ze toch dronk.
Verder zou ik haar begeleiden. Zij meende het echt en ging akkoord. Het was snel geregeld bij de huisarts. Hierna heeft ze nooit meer gedronken. (het gaat ook minder vlot vaak, maar dit was een ‘schot in de roos’ geweest.)
Toen we eens in mijn auto onderweg waren in verband met een oefening die zij zou doen, zagen we een man dronken langs de kant van de weg liggen. Ik ging langzamer rijden. Er stonden twee mensen bij die, zo hoorden we door het open raam, vrij respectloos overlegden wat zij zouden doen. Toen was mevrouw A helemaal overstuur, we zijn verder niet gestopt, maar op haar verzoek even naar een natuurgebied vlakbij gereden, waar het inderdaad erg mooi en rustgevend was. De confrontatie was groot geweest.
Ook heeft zij het een aantal keren meegemaakt op verjaardagen en feestjes dat, terwijl zij nadrukkelijk om een cola light vroeg en bekend was dat zij gestopt was met alcohol, toch een glas alcohol voor haar neergezet werd. Dat raakte zij vervolgens niet aan, maar kwetste haar wel. Het heeft haar allemaal gesterkt en fier is zij de nieuwe alcohol loze fase van haar leven binnengestapt en heeft dit tot heden volgehouden. Dit alles gebeurde in 2001.